Dün bir anneler günü daha yaşandı.
“Gün” olarak kutlanan benzer günleri hep ticari olarak değerlendirenlerdenim.
Ne var ki annenin kutsiyeti ya da sevgilinin değeri karşısında bile, bile döndürülen tekerleğin dişlileri arasına boynunu elde olmadan uzatan biriyim.
Hele küçüklere örnek teşkil eden ve böylesi derin anlamı olan bir günde, babalarolarak ufak ta olsa katkımız olduğunu düşünerek keyif aldığımı bile söyleyebilirim.
Sıcakların mevsim normallerinin de üzerinde arttığı dünkü günde, hayatta olmayan anneler için mezarlıklar ziyaret edildi, aileler bir araya gelerek yemekler yenildi.
Böylesi birlikteliklerin en çok anneleri mutlu ettiği kesin. İşte annelerin esas sevinci burada gizli.
Aileyi bir arada görmek!
Hatırlıyorum da rahmetli annemin böylesi günlerde gözleri ışıl ışıl olurdu.
İçi, içine sığmaz çok ama çok mutlu olurdu.
Kardeşler olarak artık pek bir araya gelemez olduk. Herkes kendi dünyasında, oluşturduğu ailesinin telaşında.
Nasıl olsa birlikteliğimizden mutlu olacak birileri de olmadıktan sonra!
*****************
Pekin buluşması!
Pekinde buluşan TC Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Yunan Başbakanı Çipras Kıbrısta çözüm için çalışma yapılması konusunda mutabakata varmışlar.
Acaba neyin çalışması? İkili görüşmelerin seyri ortada?
Bu güne kadar bu kaçıncı mutabakat, bu kaçıncı ortak karar.
Uzlaşı yolunda ciddi uzlaşmazlıklar olduğu bilinmesine rağmen,
güney Kıbrıs ın egemenlik ve güvenlik-garantiler konusundaki yaklaşımlarının çok net bir şekilde ortaya dökülmüş olmasına rağmen sayın Erdoğan ve giryeÇipras arasında böyle bir diyaloğun oluşması ne yazık ki Kıbrıs Türkleri olarak ucu açık yeni seansların bizi beklemekte olduğu izlenimi vermektedir.
Ucu açık süreçlerin devamı ise bilinmezliğe doğru boşluğa adım atmaya devam edeceğimiz düşüncesini pekiştirmektedir.