Bir hafta kadar bir süre adadan uzak kaldım. Ankara daydım.
Dün gerçekleşen Referandumla ilgili değildi ziyaretim, ailevi nedenlerdendi.
Tabii ki Ankara sokaklarındaki, çarşıdaki konuşmalara hatta suskunluklara kulak kabartmadım değil !
Meydanlara toplananların dışındaki vatandaş referandumla pek ilgilenmiyor havasındaydı ama Ankara da ki hayırcıların sesi daha gür çıkıyor gibiydi..
Nitekim referandum sonuçları açıklanmaya başladığı şu sıralarda Ankara daki “hayır” oyları önde !
Sonuçlarla birlikte bundan sonraki gelişmelerin Türkün hayırına, esenliğine olması tek dileğim.
********************
Kulağım, gözüm Kıbrıs taydı, hafta içinde KKTC de önemli gelişmeler yaşandı.
Güney Kıbrıs ta tedaviye giden Simge ve ErfemGünsay çifti bundan önce yaşananlara benzer bir saldırıya uğradı.
Öyle gösteriyor ki bu saldırıların son olmayacağı kesin. Hele Kuzeydeki kayıtsızlık devam ettiği sürece işin içine ölümlü saldırılarda girecek.
Çok merak ediyorum acaba bizi masada temsil edenler görülen köyün minaresine bakarak görüşme garagözlüğüne daha ne kadar zaman devam edecek?
Eşit statüde bir anlaşmaya açık , açık yanaşmayan bir anlayışla bir uzlaşının mümkün olamayacağı acaba ne zaman kavranacak?
Bir başka rezalet, Gönyelide, Hamit köyde, Lefkoşa da bazı sokak isimleri Türk ve Rumlardan oluşan bir gurup tarafından değiştirilmiş.
KKTC sahipsiz mi, sorma gir hanı mı? Yoksa sokak isimlerini değiştirmek keyfiyete dayalı bir işlem’mi?
Acaba aynı uygulama güney Kıbrıs’ta neden yapılmıyor, yapılamıyor?
Zira Rum meclisi Elam denilen teşkilata bu işler için 20 bin Euro bağış yaparak böyle işlere tevessül edenlerin, yapmaya yeltenenlerin ibiğini kesiyor.
Bununla da kalmıyor, KKTC plakalı araçlarda dolaşanlara meydan dayağı çektiriyor!
Acaba yaşananlar karşısında Kuzey Kıbrıs ta bu kayıtsızlık daha ne kadar zaman devam edecek? Üç beş beyanatın, havada kalan sert tavırların dışında elle tutulur önlemlere ne zaman gidilecek?
Cami duvarına işemeye benzer davranışlara gereken karşılık yasal yollardan verilemiyorsa bu tepkisizliğin sonsuza kadar sürdürülmesi söz konusu olmamalıdır!
*******************
Akile teyzeyi kaybettik!
1963 öncesi Küçük Kaymaklıda yıllarca komşuluk yaptığımız, çocuk yıllarımdan tanıdığım, güzel insan, yüreği insan sevgisi ile dolu, rahmetli annemin dostlarından Akile Vardan teyzeyi kaybettik. Adaya döndüğüm de aldığım acı haberle sarsıldım. Hele bir ihmal sonrası öldüğü söylemleri karşısında bir o kadar daha yıkıldım.
Akile teyzeye Allahtan rahmet dilerken tüm Vardan ailesine sabırlar diliyorum.