Çetiner, 6 Şubat sabahını anlatarak, enkaza ilk gidenlerden bir olduğunu söyledi.
“Kızımı neredesin kuzum diye aradım.” diyen Çetiner, günlerce enkazın üzerinde kovalarca kum taşıdıklarını, çıkanların hiç birinin canlı olmadığını ve son güne kadar umutla beklediklerini kaydetti.
Şubat'ın 11’inde çocuğuna ulaştığını ve sarılığını belirten Çetiner, annesinin kızının yüzünü bu şekilde görmesini istemediğini söyledi.
Çetiner, “Bir insanın anne, babanın görmemesi gereken şeyleri gördüm. Çocuğumun yüzü gözümün önündedir. Sanıklar karşımıza geçip pişkin pişkin yalan söylüyor. Suçluların en ağır cezayı almasını istiyorum.” dedi.
