''Büyük Pojeler Hayata Geçecek'' ''Büyük Pojeler Hayata Geçecek''
KKTC İstatistik Kurumu, Eylül ayı gıda fiyatları artışını %4.52 olarak açıkladı. Bu veriyle birlikte göre son üç ayda gıda enflasyonu %23’e yakın oranda artış gösterdi. Mayıs 2021’den beri (Haziran 2023 hariç) “gıda ve alkolsüz içeceklerin” fiyatlarına kesintisiz ve astronomik oranlarda görülen artışlar Eylül’de de sürerken, hem 9 aylık hem de yıllık gıda enflasypnu rakamları daha da şişti. Resmi verilere göre 2023’ün (9 aylık) gıda enflasyonu %48.04’ü bulurken, yıllık enflasyon %71.98 oranında; iki yıllık artış oranı ise %284.2 oranında hesaplandı.
Gıda fiyatlarında bir türlü durmak bilmeyen artışlar, Temmuz ayındaki %6.28; Ağustos’ta %10.12’lik sert yükselişle genel enflasyonunun artması üzerinde de etkili oldu. Vatandaşlar mutfaklarının alev alev yandığını söylerken, temel gıdalara erişimde sıkıntı yaşayan yurttaş sayısı her geçen gün artıyor. Her ürünün en iyisini bolca satın alma geleneğine sahip olan Kıbrıslı Türkler, özellikle son 10 yıldır bu alışkanlıklarını terk etmek zorunda kalırken, “gelir yetersizliğinden” dolayı artık birçok ürünü tane ve gramla satın almaya başladı.
SEBZE-MEYVE DAHA PAHALI
İstatistik Kurumu’na göre Eylül 2022-Eylül 2023 arasındaki sürede temel gıda maddelerinden ekmeğin fiyatı %51; kuzu etinin %130, dana etinin %113; hellimin %82; sütün %69; yoğurdun %73; suyun %51; tavuğun da %42 oranında arttı. Havaların yavaş yavaş soğumaya başladığı bu dönemde, özellikle sebze ve meyvelerin fiyatlarının astronomik oranlarda artmasından endişe ediliyor.
GÜNEY’DE DE “EL YAKIYOR”
Öte yandan, Güney Kıbrıs’ta et ve taze sebze fiyatlarının “el yaktığı” bildirildi. Fileleftheros, patates hariç taze sebze fiyatlarının Eylül 2023’te Eylül 2022’ye göre %45.8 oranında; küçükbaş hayvan etinin ise %29 oranında zamlandığını yazdı. Gazeteye göre göre İstatistik Dairesi yaptığı açıklamada, tüketici fiyatları endeksini %4 (Eurostat %4.2), gıda enflasyonunu da (yıllık) %9.5 olarak açıkladı. Güney’deki bu “pahalılık” Kıbrıslı Rumların özellikle gıda ürünlerini Kuzey’den tedarik etmelerini sıklaştırdı. Kuzeyliler için “çok pahalı sayılan” gıda ürünleri, Euro gelirli Güneylilere nispeten “ucuz” geliyor.