Deprem sırasında Gaziantep’de bir otelde olduğunu ancak otelin İsias gibi yıkılmadığını kaydeden Tülek, “Demek ki benim kaldığım otel konut olarak değil, otel olarak inşa edilmişti” dedi.
Mehmet Tülek’in duruşmada şöyle dedi:
Deprem olduğu esnada ben de Antep’te bir oteldeydim. Ben de orada hissettim. Burada olduğuma göre konut olarak değil de otel olarak projelendirilmiş. Deprem olduğunda Antep’ten çıkıp Adıyaman’a geldim, öğlen olmuştu. Ahmet Bozkurt’un bahsettiği saatlerde ben enkazdaydım. O çaresizlikte neye ihtiyacı vardır insanın, yardım eline ihtiyaç vardır. Ben rehber arkadaşları çıkartmaya çalışırken, yardıma ihtiyacım vardı. Birileri gelsin yardım etsin istiyordum.
Duyuyor musun Ahmet? (Ahmet Bozkurt’a sesleniyor)
Enkaza geldiğimde ilk devasa bir plaka gördüm. O kaçak kat yüzünden ben kızımı kaybettim. Benim kızımın ölümünde asli olan kişiler neden tutuklu değil? Ben o saatten kızım çıkana kadar enkazın üzerindeydim. Ellerimle kazıdım toprağı, betonu ellerimle parçaladım. Devamı olmayan demirleri gördüm…
Neyin savunmasını yapıyorlar anlamadım. Ben hayatımdaki en değerli şeyi kaybettim. Ben o teşhis çadırına girdiğimde “ beni kızımla bırakın dedim” son söylediğimse “ sen benim en değerli şeyimsin”. Biz bu mücadeleyi bırakmayacağız. Ahmet Bozkurt en ufak bir şüphem olduğunu düşünsem kendimi o enkazın önünde öldürürdüm dedin, neyi bekliyorsun…
Bilge ve Şule’nin tutuklu olarak yargılanmasını isterim…”