KKTC’den söz ediyorum. Küçücük bir ülke, bir devlet. Vakalar nüfusuna göre az. Ölüm çok az. Dış dünyaya tamamıyla kapalı. Halkın büyük bir çoğunluğu önelemlere uymuş ve evde kalmış. Eğer vakalarda artış olmazsa, vaka sayısı olduğu yerde kalırsa, Corona’nın insanlara bulaşma olasılığı da yok denecek kadar az olursa, veya bulaşma hiç olmazsa, bu küçücük ülkenin önümüzdeki iki ay içinde normal yaşama dönmesi mümkün olabilir mi acaba ?... Küçük ve kapalı olmanın avantajlarını kullanabilirmiyiz ? Bu ülkenin normal sayılabilecek bir düzeye dönmesi için, hiç kuşkusuz, en başta sağlık konusunda başaraılı olmak ve hemen ardından da ekonominin çalışır hale gelmesinde atılacak ilk adımlar önemli.
Bizim gazete dışında, diğer gazetelere de bakıyorum. Eniz Orakçıoğlu’nun “ Kıbrıs “ gazetesinde Res-Bir Başkanı Salih Kayım’ın açıklamalarına yer verdiği haberi ilginç. İlk adımlardan birini, belki de Restorancılar Birliği Başkanı Sn. Salih kayım’ın açıklamasının içinde bulabiliriz. Kısaca, Sn. Kayım, KKTC’de kapanan restoran, kafe ve bar gibi yerler de dahil 2 bin işletme bulunduğunu belirtti. Bu sektörde çalışanlarla birlikte 15 bin civarı insanın etkilendiğini vurguladı. Sn. Kayım, devlet dairelerinin, bankaların ve diğer sektörlerin kapalı olduğunu, öğrencilerin ülkelerine döndüğünü söyledi. Özetle, devlet daireleri ve diğer işletmeler açılmadan, restoranlar açılsa bile, bir çok işletmenin iflas edeceğine ve çalışanlarında işsiz kalacağına vurgu yaptı. Düşünülecek ve konuya ilişkin kararlar üretilebilecek bir konu olabilir mi ?
Küçük bir ülke olduğumuz bir gerçek. Kapalı kaldığımız süre içinde “ Coronavirüs “ ü etkisizleştirmek, bulaşmayı önlemek ve sonlandırmak önemli. Ancak ilelebet dünyaya kapalı kalacak değiliz ya... Yalnız, kapalı olduğumuz süre içinde ekonomiyi yavaş, yavaş çalışır hale getirmek gerekir. Bunun gerçekleşmesi için hükümet ve tüm sektörler işbirliği yaparak --birbirlerine karşı negatif olumsuz ve iyi sonuçlar üretmeyi engelleyebilecek davranışlarla değil -- ekonominin canlanması yönünde çalışmalar yapabilir. Yani, kısacası, kapalı kaldığımız süreci iyi değerlendirelim.
Burada vurgu yapılması gereken önemli konu, mali kaynak, kaba tabiriyle, para ve gene de para....Yıllardır tanınmamışlığın yarattığı sorunlarla boğuşan KKTC Devleti ve hükümeti mali kaynak sorununu çözebilirse, küçük ve şimdilik kapalı KKTC acil ekonomik problemleri yavaş, yavaş ortadan kaldırabilecek... KKTC, dünyaya tekrar açıldığı zaman da, herşey, yavaş yavaş normale dönecek. İyimser olmak iyidir...