15 Ocak 1950’de Rum Ortodoks Kilisesinin   15 gün süreyle  kiliselere konulan defterlere “Enosis’e Evet”   ya da “Enosis’e hayır” şeklinde  imza   atarak gerçekleşen Enosis Plebisiti;  4 Şubat 1950’de İngiliz Sömürge Yönetimine verilen sonuçlara göre %96 oranında ‘evet’ oyu ile sonuçlanmıştı..

18 Ekim  1950’de  Rum Ortodoks  Kilisesi Başpiskoposu olarak  seçilmesinin ardından   yapmış olduğu konuşmada: “..İsa’nın huzurunda yemin ediyorum ki, tek hedefim Kıbrıs’ın Yunanistan’a bağlanmasıdır ve bu hedefe ulaşmak için yaşamım boyunca   mücadele edeceğim” diyen  Makarios; ömrü boyunca “ Kıbrıs Helen Adasıdır ve bu Ada’da Türklere yer yoktur” demiştir..

1950 Enosis Plebisiti sonuçlarını  16 Ağustos 1954’te Makarios’un  isteğiyle  BM’e taşıyan Yunanistan’ın  hedefi  Enosis’in gerçekleşebilmesi için Kıbrıs Rum halkına tek taraflı olarak “self-determinasyon  hakkı” verilmesiydi… O günde Rum-Yunan ikilisi Kıbrıs’ta tek halk vardır  ve Kıbrıs  halkı   da Enosis istemektedir. Bu hakkımıza saygı  duyulmalı ve Enosis gerçekleşmeli” diyordu.

O günde  Kıbrıs Türk halkı ve anavatanımız Türkiye  Kıbrıs’ta “Kıbrıs milleti” diye bir millet yoktur, Kıbrıs’ta tek halk yoktur;  Kıbrıs’ta dini ve kültürü tamamen farklı iki ayrı halk vardır diyerek  Rum-Yunan ikilisinin BM’e yaptığı müracaata karşı çıkarak; Kıbrıs’ta tek  taraflı “self-determinasyon”  hakkı uygulanamayacağını  ve de gerçek anlamda bir self-determinasyon hakkı uygulanacaksa bunun  her iki halka  eşit şekilde uygulanması gerektiğini savunuyordu.

Nitekim  İngiltere ile Türkiye’nin bu konuda birlikte hareket etmesinin bir sonucu olarak  BM  Genel Kurulu  17 Aralık 1954’te   yaptığı toplantıda konunun   görüşülmesini reddetmiştir…

Ancak Rum-Yunan ikilisi  ve Rum Ortodoks Kilisesi silahlı mücadele kararı alıyor ve 1 Nisan 1955’te EOKA tedhiş örgütü   Enosis’e gerçekleştirmek amacıyla faaliyete geçiyordu..

Kıbrıs Türk halkı , Rumların1955-1958  yılları arasında yer alan  şiddet hareketlerine karşı örgütlenerek mücadelesini sürdürürken, yüzlerce şehit, binlerce yaralı veriyor ve   33 Karma köyden de göçmen  durumuna düşüyordu...

Kıbrıs Türk halkının direnişi ve anavatanımızın  kararlı desteğinin bir sonucu olarak  Türkiye ile Yunanistan 11 Şubat  1959 tarihinde   Zürih’te vardıkları anlaşmanın ardından, Londra’da  İngiltere’nin  ve de Kıbrıs Türk ve Rum toplumlarının  liderlerinin   onayları alınır.  Bu gelişme sonrası     Kıbrıs Türk ve Rum halklarının  ortaklığı, toplumsal alanda  otonomi ve   çözümü;   Türkiye, Yunanistan ve  İngiltere tarafından   etkin ve fiili garantisine dayandırılarak  19 Şubat 1959  Zürih ve Londra Anlaşmaları imzalanır…

19 Şubat  1959  Zürih ve Londra Anlaşmaları ile  1960 Kıbrıs Cumhuriyeti’nin temellerinin atıldığı o günde  6 Mart’ta  Lefkoşa’ya dönüşünde bu anlaşmaları kabullenemeyen     Rum halkına  konuşan Makarios:  “Merak etmeyiniz  bu  anlaşmalar  Enosis’e sıçrama tahtası olacaktır” diyordu…

1959 Zürih ve Londra Anlaşmaları temelinde 16 Ağustos 1960 Lefkoşa Anlaşmaları ile   Kıbrıs Cumhuriyeti  ilan edilir.  Ancak Makarios 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kurulduğu şekliyle yaşamasına  şans vermeyecek ve de   Kıbrıs Cumhuriyeti’nin yapısını  değiştirerek Enosis’e giden yolu açmak isteyecekti!…

Nitekim  ilerleyen günlerde , Kıbrıs Türk halkını  ‘azınlık’  statüsüne   düşürmek ve Enosis’e giden yolu açmak için     1960  Anayasasının Kıbrıs Türk halkına  yaşama hakkı veren 13 maddenin  değiştirilmesini ister.  Hatta bu amaçla 1962’de  Ankara’ya kadar  gitti. Neticede Makarios;  Kıbrıs Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Yardımcısı  Dr. Fazıl Küçük’ten aldığı gibi   Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı İsmet İnönü’den de ret cevabı alacaktı…

Hedefine ulaşamayan Makarios; 21 Aralık 1963 Kanlı-Noel saldırıları ile Akritas Planı devreye koyarak   Kıbrıs Türk ve Rum halklarının  eşit   ortaklığına dayalı olarak kurulan   Kıbrıs Cumhuriyeti’ni  işgal ederek  Rum devletine dönüştürüyordu.

Hedefleri, çok açık ve netti!..Hedefleri, Rum-Yunan ikilisinin Megali İdea hayalleri çerçevesinde Enosis’i gerçekleştirmekti!… DEVAM EDECEK…