Mustafa Akıncı festivallerin gediklisi.
Elbette kara kaş, kara göz için değil.
Kendince 2020 stratejisi yapıyor.
Kendince PR yapıyor.
Ama yalnız değil bu yarışta.
Bunu zaten farkında.
Bu yüzden propagandaya erken başladı.
Cumhurbaşkanlığı makamı avantajı.
Tabi bir başka avantajlı daha var.
O da startı vermiş durumda.
Kudret Özersay.
Seçtiği bakanlığı avantaj sayıyor.
Stratejisini de sağ cenaha konumlandırmış.
Habire sağ cenaha gül savuruyor.
Her ikisi de makamda tabi.
Ve herikisi de bunu avantajdan sayıyor.
*****
Bir başka isim Özdil Nami.
Hayali biliniyor.
Bakanlığını bu hayale alet etme hali yok.
Daha mütevazi.
Her lafa atılmıyor.
Daha sessiz, daha derinden.
Bir diğer isim Sibel Siber.
Büyük olasılık yarışta olması bekleniyor.
2015 adaylık serüvenini unutmamış.
Söyleyecek sözü olduğuna inanıyor.
Ama daha farklı bir kulvardan ilerliyor.
Düşünce üreterek varlık oluşturuyor.
Bir de Hüseyin Özgürgün var.
Parti başkanlığını kazanırsa aday.
Ancak yereller sonrası durumu netleşir.
Açılacak dosyaları var.
Kurultayı var.
Derviş Eroğlu faktörü var.
*****
Daha şimdiden epey isim saydık.
Bu adaylara eklenecek sürpriz isimler olabilir.
Mesela Tufan Erhürman.
Yarışı bambaşka atmosfere sokabilir.
Ama onun da varlığı flu.
Hükümette kalması, başkan kalması şart.
Bunu başarabilir mi?
Bunlar dışında Eroğlu faktörü de var.
İşaret edeceği bir aday seçime girebilir.
Girerse de dengeler tümden değişir.
Mesela, Akıncı’yı Erhürman yarış dışı bırakabilir.
Özersay’ı ise Eroğlu Faktörü.
İşte bu ikiliyi telaşa iten sebepler bunlar.
Bu yüzden yarışa erken başladılar.
Bu yüzden göze soka soka kampanya yapıyorlar.
İşe yarar mı?
