Öncelikle düşüncelerimi kaleme alıp yazıya aktarabildiğim için mutluyum.  İlk köşe yazımda sizlere eğitim sistemimizde yaşadığımız sıkıntıları siz değerli okuyuculara aktarmak istiyorum.
Eğitim sistemimizi değerlendirirken 2011 nüfus sayımıza göre bakacak olursak ülke nüfusu sayımızın 286.257 olduğu düşünüldüğünde ki bu rakam şuan için en az 2 kat arttığını düşünebiliriz fakat en son nüfus sayımı ülkemizde 2011 yılında yapıldığı için resmi olarak bu rakamı değerlendiriyorum.
286.257 tekabül eden bir nüfus sayımız olduğu düşünüldüğünde eğitimdeki öğrenci sayısının önemi görülmektedir. Bu sayısal veriler bile bu küçük ülkemizde eğitim sisteminin ne kadar geniş bir kapsamı olduğu ve bir dizi sorunların yaşanılmasının kaçınılmaz olduğunu göstermektedir.
Eğitim sistemimizdeki sıkıntıların bana göre başında gelen Yükseköğretimin yabancı öğrenci oranının yüksekliğinden dolayı ekonomik bir sektör olarak görülmesidir. Yükseköğretimde kalitenin düşüklüğü, ülkemize uygulanan ekonomik ve politik izalasyonun eğitim sisteminin gelişimini olumsuz yönde etkilemesi, mesleki liselerin tercih edilmemesi, eğitim bütçesinin büyük bölümünün maaşlara gitmesi nedeni ile eğitime yatırım yapılmaması, göçmen çocukların eğitime devamı konusunda verilerin yetersiz olması, mesleki eğitimde maliyetlerin çok yüksek olması, ilkokullarda bazı öğrenim metaryallerini okulların karşılamaması, ilkokullarda beslenme masraflarının ailelerin karşılaması nedeni ile maddi durumu kötü olan ailelerin bunu karşılayamamasıyla çocuklar arasında eşitsizlik yaratması ki bu eşitsizliği şuan online eğitim sistemiyle eğitim sisteminin genel kapsamında görülmektedir.
Özel derslerin yaygın olması, eğitim kalitesine yönelik nesnel verilerin olmaması, öğretimde çoğunlukla ezber yöntemin kullanılması, üniversitelere geçişin kolay olması, Yükseköğretim kurumlarında kütüphane ve laboratuvar gibi olanak yetersizliği, okul müdürü ve öğretmenlerin ise kamu hizmeti komisyonu tarafından alınması ve ilk ve ortaöğretim okullarının yönetim ve finansman açısından çok az yetkiye sahip olmasında başlıca yaşanan sıkıntılara ekleyebiliriz.  Yani kısacası saymakla bitmeyecek kadar eğitim sistemimizde yaşadığımız sıkıntılar baş göstermektedir.
Bu sıkıntıların olumlu yönde değişebileceğine ve eğitimdeki eksikliklerin giderilebileceğine olan inancım tamdır. Unutmayalım ki zor diye bir şey yoktur. İmkansız ise zaman alır. Yeter ki sorunların çözülmesi için bir yerden samimiyetle başlayalım gerisi gelecektir. Umarım kaleme aldığım yazımı beğenmişsinizdir. Eğitimle ilgili irdeleme yazımın devamı artık gelen haftaya.                                                                                                   
Sağlık ve sevgiyle kalınız.